Tine Hertmans werd geboren in 1947 te Gent. Ze groeide op in deelgemeente Sint-Amandsberg, als oudste in een gezin van vier kinderen. Ze doorliep er de lagere school en de eerste drie jaren van het middelbaar onderwijs, richting Moderne Talen.
Door omstandigheden, mede door haar zwakke gezondheid, verkaste ze daarna naar het Technisch Instituut Onze Lieve Vrouw, Tweebruggenstraat te Gent. Als vanzelfsprekend volgde ze aansluitend de opleiding regentaat huishoudkunde. Met het oog op de latere traditionele vrouwenrol, was deze richting als enige optie naar voren geschoven.
Eenmaal haar diploma behaald, werkte ze een tijdlang als interimaris in verscheidene scholen. Maar de passie van haar prille jeugd was nooit ver weg. Schrijven had ze altijd al gedaan, zij het stiekem, alleen op haar koude kamertje, om daarna alles weer te verscheuren.
Ze trouwde in 1971 met grafisch kunstenaar Tony De Bruycker. Tussen talrijke miskramen door, kregen ze een zoon en een dochter.
Na enkele jaren lesgeven trok ze de schoolpoort definitief achter zich dicht.
Slechts aarzelend waagde ze zich op het literaire pad. Dat haar twijfel totaal onterecht was, bewezen de talrijke prijzen gewonnen bij kleinschalige projecten.
Daarna begon ze links en rechts te publiceren, dit was begin jaren negentig. Pas na herhaald aandringen van haar omgeving volgde in 2006 haar debuutbundel. Al snel volgden er toen nog een paar gedichtenbundels. Het was overduidelijk dat ze haar ware roeping had gevonden. Ze werkte graag en veel mee aan literaire evenementen. Er volgden meerdere bekroningen.
In 2009 werd ze aangesteld als eerste Dorpsdichter van thuisgemeente Destelbergen, voor een periode van twee jaar.
AVS wijdde verscheidene uitzendingen aan haar werk. Haar poëzie was eveneens te beluisteren op Klara en op meerdere regionale omroepen in Vlaanderen en Nederland.
Intussen is ze oma van vijf kleinkinderen, die haar op hun beurt inspireerden om naast poëzie, ook kinderboeken te publiceren.
Ondanks ziekte en tegenslagen, heeft ze tot op vandaag haar pen niet meer weggelegd. Met een behoorlijk palmares tot gevolg.
